Hendrik I van Nassau-Beilstein
| Hendrik I | ||
|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||
 Graaf van Nassau-Beilstein
| ||
| Regeerperiode | 1343–1378 | |
| Mederegent | Hendrik II (sinds 1374) | |
| Voorganger | n.v.t. | |
| Opvolger | Hendrik II Reinhard | |
| Huis | Nassau-Beilstein | |
| Vader | Hendrik I van Nassau-Siegen | |
| Moeder | Adelheid van Heinsberg en Blankenberg | |
| Geboren | ca. 1307 | |
| Gestorven | 24 februari 1378 (1380?) | |
| Partner | Imagina van Westerburg | |
| Religie | Katholiek | |
 Wapen van de Ottoonse Linie | ||
Hendrik I van Nassau-Beilstein (ca. 1307[1][noot 1] – 24 februari 1378 (1380?)[1][noot 2]), Duits: Heinrich I. Graf von Nassau-Beilstein, was graaf van Nassau-Beilstein, een deel van het graafschap Nassau, en stamvader van het Huis Nassau-Beilstein. Hij stamt uit de Ottoonse Linie van het Huis Nassau.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hendrik was de tweede zoon van graaf Hendrik I van Nassau-Siegen en Adelheid van Heinsberg en Blankenberg,[1][2][3][4][5][6] dochter van heer Dirk II van Heinsberg en Blankenberg en Johanna van Leuven[1][2] (een kleindochter van hertog Hendrik I van Brabant).
Hendrik was domheer te Keulen, kanunnik van de Sint-Florin te Koblenz 1326, en provoost van de Dom van Speyer 1329–1334.[2] Hij trad later uit de geestelijke stand.[1][2] Met zijn broer Otto sloot hij in 1336 een delingsverdrag voor het graafschap van hun vader.[6]
In 1339 huwde Hendrik tegen de wil van zijn vader en broer. Het kwam tot strijd tussen beide broers. Otto sloot een verbond met landgraaf Herman I van Hessen tegen Hendrik. Door bemiddeling van de graven Gerlach I van Nassau en Dirk III van Loon-Heinsberg kon een verzoening bereikt worden. Op 18 juni 1341 volgde een nieuw verdelingsverdrag waarbij Hendrik Beilstein, Mengerskirchen, Eigenberg, Liebenscheid en de heerlijkheid Westerwald met de plaatsen Emmerichenhain, Marienberg en Neukirch werden toegezegd.[7]
Hendrik volgde in 1343 zijn vader op overeenkomstig de in 1336 en 1341 gesloten verdelingsverdragen met zijn broer Otto.[noot 3] Een op 24 januari 1344 hernieuwde deling met Otto na het overlijden van hun vader bracht geen wezenlijke veranderingen in de bezittingen.[6]
Hendrik resideerde overwegend op de Burcht Beilstein. Het relatief kleine graafschap bood Hendrik slechts geringe inkomsten. Al in 1344 moest hij de Burcht Liebenscheid aan de heren van Haiger verpanden. Zijn regering was niet erg roemvol, want hij stak zich keer op keer in de schulden, waarbij zijn vrouw met hem wedijverde. Daarom moest hij talrijke bezittingen en landgoederen verkopen en verpanden.[6]
Hendrik stond aan de zijde van rooms-koning Lodewijk IV ‘de Beier’. Deze stond hem tolheffing in het Westerwald toe. Hendrik inde de tol eerst in Limburg en later in Hachenburg. In de stad Keulen gold hij als een roofridder. Het lukte hem wel om een vete met de stad Keulen te vermijden. Voor Liebenscheid ontving Hendrik in 1360 stadsrechten, maar het lukte hem niet om deze plaats tot stad te ontwikkelen.
Sinds 1374 was zijn zoon Hendrik mederegent.[1] Hendrik overleed vermoedelijk op 24 februari 1378 en werd opgevolgd door zijn zoons Hendrik II en Reinhard.
Huwelijk en kinderen
[bewerken | brontekst bewerken]Hendrik huwde ca. 1339[1][4][5] met Imagina van Westerburg[noot 4] († 27 juni 1388[1][3][5]), dochter van heer Siegfried I van Westerburg en Adelheid van Solms[1].
Uit dit huwelijk werden geboren:[1][2][3][4][5]
- Hendrik II († kort na 12 oktober 1412), volgde zijn vader op.
- Reinhard († tussen 30 december 1414 en 17 april 1418), volgde zijn vader op.
- Adelheid († 1365), huwde 1355 met Harmut IV van Cronberg († mei 1369).[2]
Voorouders
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Nassau op: An Online Gotha, by Paul Theroff.
- (en) Nassau op: Medieval Lands. A prosopography of medieval European noble and royal families, compiled by Charles Cawley.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Heinrich I. (Nassau-Beilstein) op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- (de) Arnoldi, Johann (1799). Geschichte der Oranien-Nassauischen Länder und ihrer Regenten. Neue Gelehrtenbuchhandlung, Wiesbaden, pp. 145-151.
- (de) Becker, E. (1983). Schloss und Stadt Dillenburg. Ein Gang durch ihre Geschichte in Mittelalter und Neuzeit. Zur Gedenkfeier aus Anlaß der Verleihung der Stadtrechte am 20. September 1344 herausgegeben, Neuauflage. Der Magistrat der Stadt Dillenburg, Dillenburg [1950].
- Dek, A.W.E. (1970). Genealogie van het Vorstenhuis Nassau. Europese Bibliotheek, Zaltbommel. Geraadpleegd op 23 december 2021.
- (de) Gensicke, Hellmuth (1999). Landesgeschichte des Westerwaldes, 3. Auflage. Historische Kommission für Nassau, Wiesbaden, pp. 283-285. ISBN 3-922244-80-7.
- (fr) Huberty, Michel, Giraud, Alain; Magdelaine, F. & B. (1981). l’Allemagne Dynastique. Tome III: Brunswick-Nassau-Schwarzbourg. Alain Giraud, Le Perreux.
- (de) Joachim, Ernst (1880). Allgemeine Deutsche Biographie. Band 11. Duncker & Humblot, Leipzig, "Heinrich I. von Nassau-Beilstein", pp. 549-550.
- (de) Schwennicke, Detlev (1978). Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte europäischen Staaten. Neue Folge. Band I. J.A. Stargardt, Marburg.
- Venne, J.M. van de, Stols, Alexander A.M. (1937). Geslachts-Register van het Vorstenhuis Nassau. A.A.M. Stols’ Uitgevers-Maatschappij, Maastricht.
- Vorsterman van Oyen, A.A. (1882). Het Vorstenhuis Oranje-Nassau. Van de vroegste tijden tot heden. A.W. Sijthoff en J.L. Beijers, Leiden en Utrecht.
Voetnoten
- ↑ Joachim (1880) vermeldt als geboortedatum 11 juni 1323. Die datum lijkt onwaarschijnlijk omdat Hendriks ouders vóór 1302 huwden, Hendrik al in 1326 als kanunnik vermeld wordt en hij ca. 1339 huwde. De overige bronnen vermelden geen geboortedatum.
- ↑ Cawley en Schwennicke (1978): vóór 1380. Van de Venne & Stols (1937): 24 februari 1378 of 1380. Vorsterman van Oyen (1882): 24 februari 1380. Joachim (1880): tussen 28 oktober 1378 en 24 februari 1380.
- ↑ Cawley: “Graaf van Nassau-Beilstein 1343 in Beilstein, Mengerskirchen, Eigenberg en het Westerwald”. Becker (1983), p. 12: “Deelde nog tijdens het leven van zijn vader (in 1341) met zijn broer Otto en verkreeg de Calenberger Cent met Beilstein, Mengerskirchen, Eigenberg, Liebenscheid en de heerlijkheid Westerwald met de plaatsen Emmerichenhain, Marienberg en Neukirch”. Huberty, et al. (1981): “Volgde in 1343 zijn vader op in Beilstein – met de gehele regio, Mengerskirchen, en de Kalenberger Zent –, het Westerwald en Liebenscheid”. Dek (1970): “Verwierf Beilstein bij de deling met zijn broeder”. Vorsterman van Oyen (1882): “Verkreeg bij de deling Beilstein”. Joachim (1880): “Waarbij hem de Calenberger Cent met Beilstein, Mengerskirchen en Meienberg, Liebenscheid en het Westerwald toevielen”.
- ↑ Dek (1970), Van de Venne & Stols (1937) en Vorsterman van Oyen (1882) noemen haar Meijna. Joachim (1880) noemt haar Meyna.
Referenties
| Voorganger: – |
Graaf van Nassau-Beilstein 1343–1378 |
Opvolger: Hendrik II Reinhard |